Sven Staelens (Dendermonde, 1979) is (visueel) dichter en schrijver en publiceerde eerder in Kluger Hans. Zijn visueel werk werd opgenomen in verschillende internationale tijdschriften en was al te zien in groepstentoonstellingen in onder andere Mexico, Brazilië, de Verenigde Staten en in eigen land. Hij debuteerde als dichter in 2015 bij uitgeverij Stanza met [ samen apart [, een bundel met experimentele liefdespoëzie. Een jaar later verscheen de verzameling pwoermds minimaal bij uitgeverij crU.

We laten hier drie ‘pwoermds’ zien uit de reeks ‘Vis’. Een pwoermd is een één-woord-gedicht (in dit geval neigend naar géén-woord-gedicht).

Over het verband tussen onleesbare dokterskrabbels en asemische poëzie schrijft de auteur:

“De apotheker zoekt meestal succesvol naar de betekenis achter de lettertekens op het geneesmiddelenvoorschrift. Maar wat als die er niet is? Enkel het beeld blijft dan nog over: een reeks tekens waarachter ons brein nog steeds die betekenis zal zoeken, maar in eerste instantie niet verder geraakt dan wat er staat. Wat volgt is het zoeken naar aanknopingspunten, gelijkenissen met het herkenbare, het aftasten van vormen. Er wordt een manier van lezen opgelegd die ver van de traditionele leeswijze verwijderd is.”

“In mijn zoektocht naar de mogelijkheden van deze vorm van visuele poëzie tracht ik vooral de genregrenzen af te tasten. Zo bewerk ik bijvoorbeeld bestaande gedichten in getypte of handgeschreven vorm tot het resultaat alleen nog maar vaag aan een gedicht doet denken. Of ik vertrek vanuit bestaande alfabetten en maak daar abstracte stripverhalen mee. In het hier getoonde werk maak ik ook gebruik van bestaande letters en leestekens, maar ik tracht de compositie zodanig te manipuleren dat ze een onleesbaar en betekenisloos woord vormen en schrijf op die manier asemische eenwoordgedichten (asemic pwoermds).”

“Door haar schijnbare eenvoud en hoog ‘dat kan een kind ook’ gehalte is de asemische poëzie zonder twijfel de boeiendste vertakking binnen de visuele poëzie.“